Fleur haar verjaardag.....

Als er een van de meiden hier jarig was werd het huis beneden altijd versierd met een slinger of zes, tientallen ballonen, raamdecoraties en twee of drie zelfgebakken taarten. Hoeveel mensen er dan uiteindelijk waren geweest weet ik niet, maar de taarten waren op het eind altijd op en de afwasmachine draaide overuren.

Dit jaar zou Fleur 13 jaar geworden, maar we weten ook goed dat dat niet ging gebeuren. Maar ja, hoe vul je nu zo’n dag in. Een vraag die we weken voor haar verjaardag al aan elkaar hadden gesteld. We waren het met elkaar eens dat we er wel iets aan moesten doen, maar wat dat was nog niet duidelijk.

Begin november hadden we besloten dat we op de 12^de  zouden gaan uiteten en wie met ons mee wilde mocht mee. Na het eten zouden we nog wat thuis gaan drinken om vervolgens de vuurpijlen en wensballonen wegsturen. Na een sms, whatsup en belronde was iedereen op de hoogte en nu was het afwachten wie er zou zijn.

Dit was dus begin november en dit was ook besloten op het moment dat alles hier redelijk rustig was. Roos ging “gewoon” naar school en Nicole en ikke deden ons ding. Op een bepaald moment merkte ik dat ik steeds meer aan Fleur ging denken. Niet erg, verre weg van dat, maar in eerste instantie begreep ik niet zo goed hoe dat nou kwam. Totdat het kwartje viel…….haar verjaardag. De rest van de dagen waren niet veel anders dan anders, maar de 11^de was wel een vervelende.

De taarten werden niet meer gebakken en in plaats van versieren hebben we op de bank gehangen. Ons gevoel op dat moment, nou “gewoon” Klote en ja Klote met de hoofdletter “K”. In bed was het niet veel beter en de tv heeft heel wat uurtjes aan gestaan. Na een lange nacht mocht ik er eindelijk uit en ben stilletjes vertrokken naar mijn werk. Daar heb ik een prima dag gehad en zat ondanks alles lekker in mijn vel. Eenmaal weer thuis lekker wezen douchen en braaf op de bank gezeten totdat Nicole weer thuis was. Deze dame moest ook werken alleen was het voor haar wel vreemd. Waarom vreemd??? Nou het was voor mijn vrouwtje de eerste keer sinds 13 jaar dat ze op 12 november moest werken. Kan me héél goed voorstellen dat dit niet mee viel.

Maar goed, de dag waren we doorgekomen nu de avond nog. Om half acht was het verzamelen bij Shabu Shabu, een shushirestaureant in Zoetermeer. Niets bijzonders, maar wel erg lekker. We waren daar met een mannetje of 15 en het was super gezellig. Na het eten hebben we thuis direct de pijlen afgestoken en dat was fijn om te doen. De pijlen hadden we dit jaar met oud en nieuw al gekocht en ze waren goed. Nou ja goed, als we het gaan vergeleken met het illegale pijpje uit Belgie wat we hadden afgestoken op haar sterfdag was het dus prut.

Naast de pijlen waren er ook een stel wensballonen. Het was weer leuk om te zien hoe iedereen druk bezig was om hem aan te krijgen. Alleen jammer dat het waaide. Wensballonen en wind gaan dus niet samen, want het ding scheurde aan alle kanten en uiteindelijk vloog hij in de brand. Wel jammer, maar Fleur vond fikkie stoken ook altijd leuk dus dat maakte het voor mij dan wel weer goed.

Ondetussen was Saartje, de hond, gevlucht naar boven. Waarschijnlijk vind ze het vuurwerk toch niet zo leuk als we dachten en dat betekend dat ze met komende oud en nieuw waarschijnlijk drie dagen boven zit. Ahhhhh …zielig he, nou nee hoor had het maar geen hond moeten worden.

Na het geklungel buiten hebben we binnen nog wat gedronken en om 23.00 uur was iedereen weer pleite. Die nacht hebben we gelukkig lekker geslapen en dat is iets wat ik nu ook ga doen.

Dus welterusten en tot morgen, overmorgen of overovermorgen.

Laafje Joost