De vloer.....

Weken geleden is Nicole begonnen aan de mega klus babykamer. Waarom megaklus??? Nou toen Fleur nog bij ons was hebben Fleur en Roos die kamer ooit eens omgedoopt tot atelier. Schilderen was Fleur haar grote passie en Roos voer netjes in haar zeilen mee. Gevolg is dat we van beide dames erg mooie stukken hebben liggen. Het idee om daar ooit iets mee te doen borrelt al een poosje en wie weet wat we daar nog eens mee gaan doen.

Maar goed, de dames hebben in 3 jaar tijd zoveel geknutseld dat de kamer bijna uit zijn voegen barste. Alles goed en wel en na een toch wet iets wat heftige momenten is het mijn vrouwtje gelukt en heeft ze de kamer helemaal leeg kunnen maken. Aan mij de taak om de oude meubels in elkaar te trappen, de vloer te verwijderen, de muren behangvrij te maken om vervolgens de muren weer te voorzien van glasvlies, de gehele kamer opnieuw in de verf te zetten, de nieuwe vloer neerleggen, vloertje een kleurtje geven en als laatste konden de nieuwe meubeltjes erin.

Op papier klinkt het simpel en dat is het ook. Ben immers timmerman dus het opknappen van zo’n hokje stelt niet zoveel voor. Toch ging het bij de vloer even lelijk mis. Na uren schuren was het zover en konden we hem in de white wash zette. Om het niet te verkloten leek het mij verstandig informatie in te winnen bij de plaatselijke vloerenwinkel. Daar uitgelegd wat de bedoeling was en het laafje kon thuis aan de slag. Gezien de droogtijd en de indringende stank was de zaterdag een uitgelezen dag.

Ik had er zin, maar na 6 delen begon ik al te twijfelen. De kleur die Nicole graag wilde was totaal niet te zien en zoals ik het inschatte zou dat ook het geval zijn na de droogtijd. KUTZOOI heb ik weer, de lul was direct begonnen op de vloer en had niet de moeite genomen om een proefstukje te maken. Er was nog maar een uitweg en dat was doorgaan. Eenmaal klaar uiteraard het vloerenbedrijf gebeld en ze bleven volhouden dat als de vloer droog was de witte strepen zichtbaar zouden zijn. En hoe vaker in de olie werd gezet hoe witter hij zou worden. Pffffft ……….en het idee dat alles toch nog goed zou komen was een geruststellende gedachte.

Aan het eind van de dag was hij aardig droog en jullie raden het al, geen witte streep te zien. Godveromme, hoe moet ik dit nu aan Nicole verkopen. Die rotte klote olie doet niet wat wij willen, wat nu? De olie trekt lekker de vloer in met het gevolg dat we eigenlijk geen kant meer op kunnen. Verf op water en terpetinebasis kunnen we wel vergeten, want volgens iedereen hecht dat nu niet meer. Olie was nog maar de enige oplossing, maar het resultaat was shit. Fijn hoor, zo’n bedrijf wat gespecialiseerd is in vloeren……NIET DUS!!!!!!

Toen Nicole thuis kwam ging ze kijken en kwam met een niet echt stralend gezicht beneden. Het was niet wat ze wilde en dat was de druppel. We hebben werkelijk waar 3 uur met elkaar in de clinch gelegen over die achterlijke vloer. Uiteindelijk hebben we de schilderlaaf in Weert gebeld en na de nodige informatie hebben we de knoop doorgehakt en zouden we toch iets gaan doen wat iedereen ons sterk afraden en dat is verven op terpinebasis.

Het zou een gok worden en in het ergste geval zou die vloer weer opgeschuurd moeten worden. Zondag was de grote dag. Bij de gamma een potje witte grondverf en terpetine gekocht en het experiment kon beginnen. De grondverf en terpetine werden 1:1 verdund en poetsen maar. Het gewenste resultaat werd behaald en nu maar hopen dat het blijft zitten. Nicole blij dus ik ook.

Ondertussen zijn we een aantal weken verder en alle verf zit er nog op. Nicole nog steeds blij en ik uiteraard ook. Het is achteraf gelukkig met een sisser afgelopen en wil bij deze het vloerenbedrijf ook enorm bedanken voor hun zeer en zeer slechte informatie.

Laafje Joost