De Boom.......

Bij ons in de achtertuin staat een boom. Een grote boom met heel veel blaadjes. Toen we hier kwamen wonen kregen we van de buurvrouw te horen dat het dingetje van ons was. Lekker dan, maar goed het was niet anders en de gemeente sloeg hem inderdaad met de jaarlijkse snoeibeurt ook altijd over. De klimop van de buren zat ondertussen ook nog eens tot in de bovenste takjes en toen we die hadden verwijderd zagen we in de boom water staan waar de spinnetje en pissebedden aan het zwemmen waren. Een neef van ons zei dat dit foute boel was en we de boom goed in de gaten moesten blijven houden. Hij constateerde dat de boom “onveilig” was en eigenlijk verwijderd moest worden.

Aangezien de boom op de erfgrens staat vroeg ik me al die jaren toch af of die beruchte boom daadwerkelijk wel van ons was. Had de buurvrouw wel gelijk en waarom geloofde we haar zomaar.  Een telefoontje in 2010 naar de gemeente leek mij voldoende en tot onze grote verbazing/opluchting bleek de boom inderdaad van de gemeente te zijn. Dat was goed nieuws en in de volgende snoeironde zouden ze hem inkorten. Niet dus!!!

Een jaar/anderhalf jaar geleden is er tijdens een storm in de gemeentetuin aan de voorzijde van ons huis een boom gesneuveld. Ik zag mijn kans schoon en belde de gemeente weer op en heb daar een melding van gemaakt. De boomchirurg van de gemeente kwam kijken of de melding wel klopte en vervolgens hebben hem direct het privezwembad van de spinnetjes achter in de tuin laten zien. Of de goede chirurg hoogtevrees had dat zouden we niet weten, maar hij constateerde dat de boom inderdaad in een “matige” kwaliteit verkeerde, maar zeker nog wel een jaar of 10/15 mee zou gaan. Erg knap dat hij dat hij dat kon voelen met een vinger. Maar ja, hij was immers de specialist.

Een paar dagen later werd door een bedrijf de omgevallen boom uit de voortuin verwijderd. Onder het genot van een kop koffie heb ik gevraagd of ook zij even achter wilde kijken. Geen probleem en kleinste klom omhoog alsof het trappetje was. Terwijl hij met zijn hand even in het zwembad zat te wroeten schopte hij met zijn voet op verschillende plekken tegen de bast. Ze riepen in koor dat de boom van binnen uit aan het rotten was en het een kwestie van tijd zou zijn dat hij zou knakken. De geschatte knaktijd………zeker binnen tien jaar. Hun conclusie……..De boom was “slecht”.

De heren zouden de boomchirurg van gemeente inlichten en wij zouden weer gaan bellen. Zo gezegd, zo gedaan en de uiteindelijk kregen we te horen dat de twee heren er blijkbaar geen verstand van hadden en alleen maar goed waren in bomen verwijderen. Vreemd dat werd gezegd, maar het was niet anders. En onze groenegemeentevriend hij had immers met zijn vinger geconstateerd dat er voorlopig niets kon gebeuren dus wat zeuren we nou.

Terwijl de wind in het voorjaar met de boom speelde, de takjes weer groen werden en de spinnetjes weer heerlijk een verfrissende duik namen zag Nicole ineens tot haar stomme verbazing een specht zitten. Tikketikketik wat een grappig gezicht, maar toen we dat vertelde tegen de visite wisten die te melden dat een specht alleen maar tikketikketik doet op bomen die ziek waren. Ohhhhhh…….dat wist ik niet, ondanks dat ik timmerman was. En inderdaad, volgens internet is de specht gek op rottend hout en er was weer een aanleiding gevonden om te bellen.

Merkte goed aan de reactie van secretaresse of wie het ook was dat ze ons wel zat werden, maar ze beloofde me dat ik werd teruggebeld. Niet dus!!! Met het gevolg dat mijn, soms toch wel te korte lontje er niet meer was, en ik redelijk boos opbelde. Mevrouw was geschrokken bood haar excuus aan en binnen een uur had ik de goede man met wondervingers aan de lijn. Hij hoorde het verhaal aan, zou het op zich laten inwerken, zou het spechtincident bespreken met een paar collega’s en uiteindelijk zou hij alles terugkoppelen naar ons. Kijk daar hebben we wat aan en vol spanning wachten wij op het verlossende telefoontje.

Dagen werden weken en de weken werden maanden. Zou hij ons vergeten zijn of hoopt hij nu dat wij het vergeten zijn. We wisten het niet, maar hier thuis hadden we ondertussen besloten dat we het lieten rusten tot het voorjaar van 2013.

In november 2012 werden er hier in Zoetermeer op de Meerzichtlaan allemaal hekken geplaatst en de weg werd afgezet met rood/witte paaltjes en pionnetjes. Oh da’s mooi we krijgen er zeker een nieuwe rotonde bij, maar toen we een paar dagen verder waren werd het ons duidelijk dat het niet om een rotonde ging. Nee, Zoetermeer had besloten dat er een onveilige situatie was ontstaan, want de bomen waren te oud. Met stormen vielen er teveel takken uit en dat is wat ze niet graag willen. Er lagen inderdaad wel eens takjes op straat, maar om nu zomaar even 300 bomen om te zagen schoot hier in het verkeerde keelgat. Flink uitdunnen had ook gekund, want dat kunnen ze hier in Zoetermeer ook goed.

Creatief snoeien

Maar goed, het is fijn om te zien dat Zoetermeer om zijn burgers geeft, maar toch kon ik het niet laten en een telefoontje naar de gemeente was weer aan de orde. Na wat heen en weer gebel kreeg ik weer de secretaresse of zoiets aan de lijn en na mijn klacht, beloofde ze me weer dat ik teruggebeld zou worden. Dit gebeurde inderdaad en dit keer was ik vrij duidelijk. Ik snapte heel goed dat het project 300 bomen niets te maken had met onze boom en dat zoiets bekostigd word uit een heel ander potje snap ik ook.

 

Meerzichtlaan voor de kap

 

Meerzichtlaan na de kap

Maar ik dacht aan de veiligheid van de kleine burgertjes en dat waren in mijn geval de kindjes die hier met oud en nieuw vuurwerk afsteken. Niet dat ze hier altijd staan hoor, maar zodra het regent of sneeuwt weten die kids de veranda altijd te vinden. Onder het genot van een glaasje limonade en een gezellig vuurtje gooien ze dan onze achtertuin lekkervol met vuurwerk.

Dit heb ik uitgelegd, maar dat interesseerde meneer groenvinger niet echt veel. Kut wat nu???? Hoe kan ik de ogen van die man nu openen. Denkdenkdenk en ineens zag ik weer een oplossing. Direct weer gebeld en ja hoor mevrouwde de secretaresse was weer blij om me te horen. Doorverbinden was geen optie meer en het spelletje van de kast naar de muur was begonnen. Nou begonnen, na twee keer bellen was me lontje alweer op en zei tegen de secretaresse van meneer groenvinger dat ze de boom maar moesten laten staan, maar als er takken uit zouden vallen en de veranda schade opliep of erger nog, de kinderen letsel opliepen, ik ze zou ophangen aan de hoogste boom die er was.

Goh….en binnen een uur belde chef boom terug met de melding dat de boom verwijderd zou worden. He da’s fijn alleen moest hij wel handtekeningen hebben van me buurtjes. Kinderachtig, maar als dat het laatste was om de man om te krijgen, vooruit dan maar. Als een klein kind ben ik langs de deuren geweest en twee dagen later had meneer groenvinger zijn papiertje met krabbels. Om zeker te weten dat het briefje op zijn bureau lag heb ik weer gebeld en de oh zo lieve secretaresse gaf me zelfs het mobile nummer de goede man.

Toen ging het snel.  Ik belde hem op en kreeg te horen dat de opdracht voor het verwijderen al verstuurd was en met een beetje geluk zou hij dit jaar al weggehaald worden. Tijdens me werk werd ik gebeld en de mannen die de boom omgingen halen stonden al klaar. Ehhh…..ja…..klaar…...ehhhh,,,…hoe bedoel je we staan klaar???nou meneer we staan bij uw tuin en willen de boom omzagen, maar er is niemand thuis. Ja, dat kan kloppen want vrouwlief zat even bij de verloskundige. Vlug buuf Ellen gebeld met de vraag of zij even een foto wilde maken. Ondetussen was Nicole ook weer thuis en toen ik haar vertelde dat de boom weg werd gehaald geloofde ze me niet. Toen ze zag dat het echt ging gebeuren was ze ook te laat. Zo stond er een boom en zo was hij weg.

 

Tuintje met rotte boom





 

Tuintje weer veilig

Het heeft even geduurd, hebben behoorlijk wat getelefoneerd, maar uiteindelijk hebben we een kindvriendelijke tuin. De jongelui kunnen nu zonder problemen vuurwerk afsteken en wij hebben vanaf heden de hele dag zon in de tuin.

 

Gemeente  Zoetermeer, ondanks alles BEDANKT!!!!

Laafje Joost