Pffffft......een brok in mijn keel.......

Zo lieve kijkbuisbloglezertjes van me, daar ben ik weer en dit keer met een redelijk kort blogje. Gisteren,1 maart 2013, zijn we voor het eerst weer met zijn viertjes richting Limburg geweest. Voor Nicole, Roos en mij spannend, voor Milou spannend, want deze dame ging voor het eerst een lange rit maken en voor onze vriendjes was het ook spannend, want zij zagen Milou voor het eerst in levende lijve. Hoe ik deze bijzondere rit heb ervaren daar kom ik misschien later nog wel op terug, maar wat ik nu wel even kwijt is het volgende.


Fleur was een bijzonder mens, dat durf ik nu wel te zeggen. Ze hield erg van gezelligheid en was erg gesteld op bepaalde personen. Een van de gelukkige personen heet Diyou en die hebben we vandaag weer even gezien. Zij is in een woord een topwijf. Een topwijf wat in haar leventje al erg veel heeft gedaan voor onze medemens.

Toen ze Milou kwam bewonderen kregen wij ook een cadeau. Een fotoboekje met allerlei foto’s van haar zussen en hier en daar lazen we ook zeer ontroerende teksten. Nu ben ik iemand die niet snel een brok in zijn keel krijgt, maar de volgende tekst kreeg het toch mooi voor elkaar. Eenmaal klaar met lezen kon ik alleen maar denken “die tekst komt vanavond nog op het blog”.