Soms snap ik nog steeds niet hoe ik in elkaar zit. Al weken kak ik ’s-Avonds om een uurtje of 10 helemaal in elkaar om vervolgens na een houdmewakkeruurtjegevecht de lakenstraat pas om 23.00 uur op te zoeken. Waarom ik niet eerder ga pitten heeft te maken met de laatste voeding van Milou. Deze word rond 22.30 uur door Nicole gegeven en ik vind het niet fair tegenover haar als ik dan al ga slapen. Toch heb ik het gisteren gedaan. Lullig dat weet ik, maar deze jongen was het echt effe zat en of dat nu door het werk, weer of weet ik veel wat komt maakt me eigenlijk geen ene hol uit. Het feit is nu eenmaal dat mijn kaarsje de laatste tijd eerder op is en dat is iets wat ik niet echt gewend ben. Ik was immers altijd diegene die als laatste naar boven ging en als laatste sliep. Tot vandaag, Nicole, Roos en Milou liggen al en ik zit weer als vanouds midden in de nacht een blog te maken.
Probleem is echter weer dat ik niet weet wat en waarover ik
moet bloggen, maar aangezien het blog nog steeds een kleine 800 pageviews per
dag telt kan ik gevoelsmatig niet zomaar stoppen. Nou ja schrijven…..laten we
maar zeggen dat het onzin en een beetje gelul in de ruimte is. Ok onzin is het
ook niet helemaal, want alles wat ik schrijf is nog steeds zoals ik het zie,
beleef, ervaar en meemaak. Als me iets dwars zit kan ik dat mooi op het blog
kwijt. Toch zal het wel gebeuren dat jullie het met sommige dingen niet eens
zijn of een blog totaal niet snappen, maar dat is iets waar ik niet meer over
wakker lig. Het blog is immers bedoeld voor Roos en Milou en die zullen mijn
vreemde humor, taal en gedachtengang wel begrijpen.
Tjsongejonge dit bedoel ik dus met stom gelul. Maar goed het
is even niet anders. Vorige week was het pasen en dit jaar hadden we een druk
programma. Goede vrijdag, zaterdag, 1ste
en 2de paasdag waren we redelijk onder de pannen. Als eerste zijn we
vrijdag even bij mijn ouders geweest. Niets bijzonders, maar doordat we daar
toch iets te lang geweest waren liep de hele planning in de war. Niet erg,
alleen hebben we niet alles kunnen doen wat we wilde doen. De zaterdag hadden
we twee verjaardagen en 1ste paasdag hebben we doorgebracht in
Renesse. Daar woont mijn jongste zusje en daar hebben we gebruncht met mijn
familie. 2de paasdag was het paasfeest bij Nicole haar ouders. Haar Broertje en zusje waren er ook met aanhang en ook daar hebben we gebruncht. Een groot spektakel daar is de jaarlijkse paaseierenzoekactie. Opa verstopt dan een ei of erg veel en als alles dan weer terecht is word alles door de kids opgegeten.
Twee verjaardagen en twee dagen brunchen is trouwens niet
goed voor de lijn. ik ben in een korte tijd ruim twee kilo aangekomen. Twee
kilo!!!! Ja twee kilo. Vier stukken taart, héél veel chocolade eitjes / kuikens
/ hazen en ongeveer een paasei of 15 waren daar voor nodig. Heeeerlijk en dan ben ik de brunch nog
vergeten. Probleem van die vreterijen is alleen dat ik me de hele week al een
opgblazen potvis voel. Om de kilo’s weer krijt te raken drink ik veel water en poep
en pies ik me scheel. En weet je met welk resultaat………nul komma nul. De weegschaal
die ik ondertussen begin te haten pelur ik vandaag of morgen netjes door het
raam naar buiten.
Maar goed we hebben een paar fijne dagen achter de rug en
dat is toch weer het om draait. Zo en nu is het ondertussen 2.00 uur en de
potvis word het toch wel zat. 2.00 uur.....pffffft
da’s lang geleden. Maar goed welterusten allemaal en tot morgen, overmorgen of
overovermorgen.
Potvis Joost
Hoi potvis Joost,
BeantwoordenVerwijderenheerlijk om zo je hart te luchten,het gaat nergens over??Nou en?? Dat is het hele leven toch?
Gewoon doorgaan....op deze weg! Je doet het goed!!
(Diana onbelende bloglezer)
Beste Joost,
BeantwoordenVerwijderenik lees je blog bijna vanaf het begin. En ik waardeer je eerlijkheid, hoe je alles gewoon bij de naam noemt. Je scheldt, je lacht, je huilt, je bent een mens. En tja misschien als onbekende lijkt het op voyeurisme, ik weet het niet. Maar ik ben echt dankbaar voor alle keren dat ik iets mocht lezen van jullie. Je moet doen wat je hart je ingeeft en als je denkt, ik wil stoppen, dan doe je dat. Die volgers (waaronder ik) begrijpen het heus wel.
Liefs van Maaike (onbekend)