De armputatie........

Vrijdag 27 augustus 2010 kregen we te horen dat Fleur haar arm zou kwijt raken. Een tijd die ik niet snel meer zal vergeten. Als ik terugdenk aan die tijd kan ik gerust zeggen dat dat een hele zware periode is geweest tijdens Fleur haar ziekte en dat er een hoop details op mijn netvlies gebrand staan. De pijn, het verdriet, de onzekerheid, de angst in de ogen van mijn meiden zal ik niet snel meer vergeten. Het was simpelweg gewoon een klote tijd en de pijn die ik toen voelde kan ik zo oproepen. Is dit verstandig???? Voor mij wel want soms is het wel even lekker om in het verdriet en in de pijn van toen te zitten. Klinkt vreemd dat weet ik, maar zo is het nu eenmaal. Op het moment dat dat gebeurt zoek ik wel eens gericht naar een bepaald stukje. Dit keer zocht ik de datum op waar we te horen kregen dat haar arm eraf moest.  

Een van de redenen om dat op te zoeken heeft  te maken met een uitspraak die Roos van de week deed. Deze dame had last van haar linker voet en vroeg tijdens het eten of ik er even naar wilde kijken. Als ze hem wiebelde voelde je in haar voet iets bewegen. Het leek wel of er iets los in zat. Ze vond het knap irritant en vroeg of ik er iets aan kon doen. Dokter Joost keek en voelde even en constateerde dat haar voet geamputeerd moest worden. Roos keek me aan en vond het een beetje vreemd. Een armputatie…..je bedoeld een voetputatie. Nicole en ik schoten in de lach en zeiden nee nee Roos dat heet een amputatie. Nu blijkt dat de lieve schat vanaf 27 augustus 2010 dus dacht dat het een armputatie was. Hand eraf zou dus een handputatie wezen, je been een beenputatie en je voet dus een voetputatie.

lief he……die Roos